Onze wereld is in rap tempo veranderd in een samenleving waarin alles wordt vastgelegd, gedeeld en geanalyseerd. De camera is niet langer alleen een instrument van observatie, maar ook een middel van macht. Naast de talloze bewakingscamera’s in de publieke ruimte voelen we zelf een sterke drang om elk moment te documenteren — van rampen tot intieme familiemomenten. Dat roept de vraag op: waar ligt de grens tussen documenteren en exploiteren? En waar begint de verantwoordelijkheid van de fotograaf?