Het regent een beetje. De automatische ruitenwissers van mijn oerdegelijke Ford 1.0T familieauto springen aan. Het is grijs, het is grauw en het is druk op de weg. Het gezicht van de persoon in de auto naast mij weerspiegelt mijn eigen state of mind; de wereld is op dit moment gewoon niet zo bijster interessant. Gelukkig ben ik onderweg naar iemand die haar eigen wereld creëert. Een wereld waarin boeken en kaarsen kunnen vliegen, waarin krijgerkoninginnen met zwaarden poseren en waarin de Walkure uit Walhalla neerdalen en neerstrijken op de gevoelige plaat. Om nog wat langer in dromenland te verblijven;...